Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty procesu, czyli koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. O kosztach sąd orzeka w orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). W przypadku spraw rozpoznawanych w postępowaniu nakazowym lub upominawczym, takim orzeczeniem będzie nakaz zapłaty.
W razie niedoręczenia przesyłki przez sąd, powód zobowiązany jest do doręczenia przesyłki zawierającej pozew (i nakaz zapłaty) za pośrednictwem komornika sądowego w terminie dwóch miesięcy (art. 1391 k.p.c.). W tym czasie powód musi przedłożyć sądowi potwierdzenie doręczenia pisma za pośrednictwem komornika albo zwrócić pismo sądowi wskazując aktualny adres pozwanego lub dowód, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie.
Opłata za doręczenie komornicze jest stała i wynosi 60 zł, natomiast w razie niemożności doręczenia przesyłki przez komornika pod wskazany przez powoda adres, powód może wnieść o podjęcie czynności zmierzających do ustalenia aktualnego adresu zamieszkania pozwanego, co wiąże się z opłatą w kwocie 40 zł (art. 41 ustawy o kosztach komorniczych). Dodatkowo powód może ponieść również koszty dojazdu komornika poza siedzibę kancelarii oraz koszty korespondencji.
Jeżeli pozwany odbierze przesyłkę zawierającą pozew i nakaz zapłaty, może wnieść sprzeciw od nakazu zapłaty. W takim przypadku powód będzie miał możliwość złożenia wniosku o zasądzenie kosztów związanych z doręczeniem przesyłki przez komornika, o czym sąd rozstrzygnie w wyroku kończącym postępowanie.
Jeżeli jednak pozwany nie wniesie sprzeciwu, orzeczeniem kończącym sprawę w instancji pozostanie nakaz zapłaty. Pojawia się zatem problem możliwości zasądzenia na rzecz powoda kosztów związanych z doręczeniem pozwu przez komornika. Jeżeli bowiem sąd orzeka o kosztach postępowania w orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji, to nie ma podstawy prawnej do wydania osobnego orzeczenia w przedmiocie kosztów doręczenia, ponieważ postępowanie w tej instancji zostało zakończone.
Oznacza to, że w przypadku niewniesienia przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty, powód nie ma możliwości odzyskania kosztów poniesionych w związku z doręczeniem pozwu przez komornika oraz poszukiwaniem adresu pozwanego.
